Deelneemster aan het woord: Marjan

Ik ben in 2016 bij OAG terechtgekomen. Ik was met mijn laatste chemo bezig. Ik voelde me toen niet lekker, ging nergens meer heen, het ging niet goed met me. Toen zeiden ze in het ziekenhuis, de oncologisch verpleegkundige, dat ik naar OAG moest gaan, gaan knutselen. Het idee van knutselen stond me niet aan, ik had niets met knutselen. Ze bleef aandringen om toch te gaan; ga in elk geval maar eens kijken. Dat heb ik gedaan en ik ben er nog steeds. Ik vind het heerlijk, ik leer nog steeds en het zijn leuke mensen om mee om te gaan, soms met een lach, soms met een traan. Het kan allebei. Heb je ergens last van dan kun je hier goed je ei kwijt. Iedereen snapt waar je het over hebt. Ik kijk er elke week naar uit dat het weer dinsdag is. Zelfs het knutselen vind ik leuk met een lekker koekje erbij. 

Ik ben 8 jaar geleden begonnen op de school op het Ven, toen was Anita er nog. Ik was destijds een vreemde eend in de bijt en intussen behoor ik tot de inboedel.

Als ik terug kijk op die afgelopen 8 jaar dan heb ik daar een wisselend gevoel bij. Aan de ene kant blijft de kanker op de loer liggen. Ook als ze zeggen dat je genezen bent, dan geloof ik daar niet in. Mijn gevoel zegt me dat de kanker altijd in je lijf aanwezig blijft ook al is die niet actief. Ik vertrouw mijn eigen lijf niet meer. Bij elke steek of kramp denk ik oei. Dat zit zo in mijn hoofd en gaat er niet uit. Het mooie is dat je het hier over kunt hebben. Als je je niet goed voelt is dat bespreekbaar en dat geldt voor iedereen. Er zijn altijd wel mensen die het even niet mee zit, waar de kanker nadrukkelijk aanwezig is en dan is het fijn dat je het kunt bespreken, want iedereen begrijpt het. Er wordt dan door meer mensen een traantje gelaten. In die zin ben je nooit alleen.

Gezondheid is niet te koop. Als je ziek bent geweest -kanker hebt gehad- zijn andere dingen, zoals bijvoorbeeld een nieuwe auto, niet meer belangrijk. Als je ziek bent geweest sta je anders in het leven, kijk je anders naar het leven, je weet waar het over gaat in het leven. Het kan zo maar afgelopen zijn. De leuke dingen in het leven, zoals mijn kleinkind, zijn extra heel leuk, zijn extra waardevol. Wat normaal lijkt is heel bijzonder en geeft veel vreugde.

OAG is een leuke club waar ik graag naar toe ga. De dinsdagochtend is van mij en daar blijft iedereen van af. Niet alle opdrachten zijn even leuk maar dat maakt niet uit. Je kunt het niet iedereen evenveel naar de zin maken.